Από τα τέλη του 2007 που ξέσπασε η διεθνής χρηματοπιστωτική κρίση, τα spreads των ομολόγων των χωρών στην περιφέρεια της Ευρωζώνης διευρύνθηκαν σημαντικά σε σχέση με τα αντίστοιχα γερμανικά. Με εξαίρεση την Ιρλανδία, που εφάρμοσε απαρέγκλιτα το πρόγραμμα σταθεροποίησης ΕΕ/ΔΝΤ, τα spreads παρέμεναν σε ιστορικά υψηλά επίπεδα το φθινόπωρο του 2011, όταν η κρίση κορυφώθηκε, αντανακλώντας τον αυξημένο πιστωτικό κίνδυνο.